جـاذبــه هـای مـذهـبی
شهـرستـان بـابــل
زیـارتـگاهـها و بُقــاع متبـرکـه
شهـرستـان بـابـل داری 48 واحـد امـامـزاده است كـه از لحـاظ تـاريخی و گـردشگـری از اهميـت بسيـاری برخـوردار است .
امـامـزاده شامـل مقبـره فـرزندان يـا نـواده گان ائمـه معـصوميـن (ع) است و همچـنين بـه مـكان‌هـايی گفتـه می‌شود كـه بـزرگان سـادات نيـز در آن مـدفـون هستنـد .
در زمان‌های گذشته سادات حسنی و حسينی از بيدادگری‌های امويان به نواحی مازندران آمدند و عده‌ای از مهاجران در زمان ولايتعهدی امام رضا (ع) به اين سرزمين وارد شدند .
برخی ديگر در زمان خروج برخی از فرزندان علی (ع) بر ضد خلفای عباسی حضور داشتند و پس از شكست آن‌ها نيز بـه اين حدود آمدند و دسته‌ای ديگر گروهی هستند كه در زمان حكومت علويان در مازندران بـه اين منطقه عزيمت نمودند .
از بقـاع متبركـه شهـرستـان بـابــل می‌توان بـه « بقعـه امـامـزاده قـاسم » مشهـور بـه آستـانـه كلاج مشهـد در مـركـز شهـر بـابــل ، « بقعـه امـامـزاده سلـطان محـمد طاهـر » در کیلـومتـر سه جـاده کیـاکـلا ، « بقعـه درويـش فخـرالـدين حـاجی » در منطقـه مـوزيـرج كـنار بـابلــرود ، « آرامگاه شاه عبدالله كاظم » معـروف بـه شهيـد عبـداللـه ، « بقعـه سيـد علی كـيا » در روستـای تيجـنك جـلال ارزك بـابــل ، « بقعـه امـامـزاده ابراهيـم » در آستـانـه سر مـوزيـرج ، « بارگاه امـامـزاده طاهـر مطهـر » ، « آرامگاه امامزاده سيد زين‌العابدين » در محلـه حصیـر فـروشان ، « مـرقـد امـامـزاده يحـيی » در محلـه سبـزه ميـدان ، « مـرقـد عبـدالمعـصوم » در محلـه بـاقـر نـاظـر ، « مـرقـد ابـوالحـسن - ابـوالحـسین » در محلـه دبـاغ خـانـه پيش ، « مـرقـد امـامـزاده سيـدجـلال » در محلـه سيـد جـلال و « مقبـره بيـكائی‌هـا » در محلـه سرحمـام اشـاره كـرد .
همچـنين « آرامـگاه مـلا محـمد شهـرآشـوب » در روستـای بنگـر كـلا ، « امـامـزاده محـمد » در مشهـد سـرای ابـوالحـسن كـلا ، « امـامـزاده پـاشا ميـر » ، « مـرقـد سيـد مهـدی كهـروب » در نـزديكی تكـيه مقـری كـلا ، دو « امـامـزاده عبـدالله » یکی در مـرکـز شهـر بـابــل و دیگـری در منطقـه شيـخ مـوسی ، « زيـارتـگاه حـاج شيـخ مـوسی » در منطقـه ييـلاقی شيـخ مـوسی بنـدپی ، « امـامـزاده عبـاس » در بنـدپی ، « امـامـزاده حسـن » در مـرز مشتـرك بيـن سـوادكـوه و بـابـل از مـكان‌های متبـركـه و مـذهـبی تـاريخی هستنـد كـه می‌تـواند منـاطـق گـردشگـری خـوبی بـرای گـردشگـران بـاشد .
از ديگـر امـامـزادگان شهرستـان بـابــل می‌توان از « امـامـزاده ابـوالحـسن » گنـج كـلا ، « امـامـزاده خـواجـه » محلـه خـواجـه كـلا ، « امـامـزاده عبـدالله » چمـازیـن ، « امـامـزاده طـاهـر » گنـج افـروز ، « بقعـه درويـش يـوسف » محلـه بـايی كـلا ، « مـرقـد درويـش عـابـدين » حـاجی كـلا ، « امـامـزاده قـاسم » اسبـو كـلا ، « مـرقـد سيد شمـس الـدين بلـوكان ( بـابلـكان ) » ، « امـامـزاده عـلی » دراز كـلا ، « مـرقـد درويـش تـاج‌الـدين » لـر محلـه و « امـامـزاده جعـفر » سمـاكوش محلـه نـام بـرد .
از ديگـر امـاكـن مـذهـبی ايـن شهـرستـان « امـامـزاده شاهـزاده رضـا » ، « امـامـزاده درويـش فخـر » محلـه سـرست ، « بقعــه درويـش علمـبازی » بـازگـير كـلا ، « آستـانـه سـر » داود كـلا ، « امـامـزاده حمـزه رضـا » ، « بقعـه شمـس الـدين » كـتی سـر ، « مـرقـد سيـد محمـدنبـی و سيـده سـاره خـاتـون » ، « امـامـزاده مـالـك و محـسن » محلـه صوقـدار بـن و ... هستنـد كـه جـذابيـت‌های تـاريخی و مـذهـبی خـاص خـود را دارنـد .
بقعـه آستانـه امامـزاده قـاسم ( ع )
بنـاي تاريخي امامـزاده در آستـانه بابـل ، بـه قـرن نهـم هجري قمـري تعلّـق دارد . اين بقعـه كـه مدفـن امامـزاده قـاسم ، فـرزند حضرت موسي كاظـم (ع) است به بقعـه آستـانه مشهـور است . داخل صحـن بقعـه دو صنـدوق نفيس چـوبي قـرار دارد كـه صنـدوق اصلي آن بـه تاريـخ 888 هـ ق مربـوط است و بـه دست استـاد احمـد نجـار سـاروي ساختـه شده است .
بقعه امامزاده قاسم (ع) بابل مشهور به بقعه آستانه بنا بر روايتی مدفن يكی از نوادگان امام محمد تقی (ع) است كه در دوران صفويه توليت آنرا مولانا علی نقی به‌عهده داشته است، كه اين بزرگوار، امامزاده قاسم به‌نام ام الهمام امام محمد تقی عليه التحيه والثناء نام برده شده است.
« محدث قمی » می‌گويد كه قاسم ابن موسی بن جعفر (ع) سيدی جليل القدر بوده است و قبر او نيز زيارتگاه عامه مردم است و اخيار به زيارت وی عنايت بسيار دارند و سيدين طاوس ترغيب به زيارت او كرده است.
صاحب عمده الطالب می‌نويسد كه قاسم را عقابی نبود ظاهرا امامزادگان همنام با فرزندان بلافصل ام موسی كاظم (ع) در ايران بايد علويان و يا طالبيانی باشند كه از جور و ظلم «امويان» و «عباسيان» به اين خطه آمده‌اند.
امامزاده قاسم (ع) را از نوادگان امام هفتم نيز معرفی كرده‌اند در برخی از كتب از بقعه امامزاده قاسم به‌عنوان محل دفن فرزند امام هفتم يعنی قاسم و برادرش حمزه نام برده‌اند.
برخی‌ها هم وی را از نوادگان پنجم ( واسطه پنجم ) امام محمد تقی (ع) می‌دانند كه در آبندان‌های حوالی آستانه دچار بيماری اسهال خونی شد و در گذشت و در همان جا به خاك سپرده شد.
در بقعه امامزاده قاسم، در صندوق داخل ضريح در حاشيه آن، صاحب امامزاده را «امامزاده معصوم» ذكر می‌كنند و از اسم پدر و نسب او خبری نيست.
آستانه امامزاده قاسم از سال‌های دور تاكنون از اماكن مقدس و مورد احترام بشمار می‌رود و در ايام سوگواری ماه محرم، به‌ويژه روزهای تاسوعا و عشورا، مركز مهم عزاداری و سوگواری‌های دسته‌های سينه زنی و هئيت‌های عزاداری محلات بابل است.
بقعه امامزاده قاسم از آثار قرن نهم هجری قمری است و دارای گنبد مخروطی شكل و ارتفاع 22 مـتر است و برای ورود به بقعه ابتداء مسجد كوچكی قرار دارد كه با درب آهنی مزين است و داخل مسجد همانند داخل امامزاده آينه كاری شده است.
ابتدای ورودی بقعه، در منبت كاری شده، زيبا و پرنقشی وجود دارد كه استاد « احمد نجار بن حسين ساروی » آن را در تاريخ 890 هجری قمری ساخته است و در وسط صحن بقه صندوق چوبی كنده كاری شده ظريفی بر روی قبر نصب شده است و در سال 888 هجری قمری ساخته شده است كه ساخت آن را استاد احمد نجار ساروی به‌عهده داشته است. بقعــه امـامـزاده قـاسم (ع) از آثـار با ارزش قـرن نهـم هجـری است کـه دارای گـنبد مخـروطی بـا ارتفـاع 22 متـر و یک مسجـد متصـل بـه آن می باشد . درهـای منبـت کاری شده زیبـا وپـُر نقش این بقعـه در سـال 90 هجـری قمـری و صنـدوق کـنده کاری شده بر روی قبـر امـامـزاده در شعبـان المعـظم 888 هـ ق ساختـه شده است . بقعـه امـامـزاده قـاسم به شماره 342 در تاریخ 1321 در شماره آثار ملی و تاریخی کشورمان به ثبت رسیده است.امامزاده قاسم از نوادگان پنجم امام محمد تقی (ع) وبه روایتی دیگر از آیت الله آقا شیخ محمد علامه ،قاسم بن ادریس بن امام علی نقی (ع) مدفون در آستانه بابل می باشد.
بنای اصلی بقعه هشت ضلعی و با آجر ساخته شده است كه اضلاع آن طاق نمايی با طاق جناغی دارد و شماره ثبت آن در آثار تاريخی 342 است ، اين بقعه در سال 1333 هجری شمسی توسط حاج محمدعلی ايمانی تعمير و داخل آن نما كاری و آينه كاری شد و هم اكنون در صحن حياط امامزاده بنايی به ياد بود شهدای گمنام جنگ تحميلی احداث شده است.
بقعــه امامـزادگان هفـت تـن
این مقبره از بناهای دوره ی قاجار درشهرستان بابل می باشد.این بنای تاریخی که از آثار ملی ایران می باشد در بخش مرکزی شهرستان بابل قرار دارد.
با سقف شیروانی که این بنا در میان حیاطی با درختان نارنج و سرو آرمیده است. داخل بنا مانند سایر اماکن این دیار ضریحی سبز رنگ دارد که با پارجه های سبز تزئین شده است. بیرون بنا به تیر های چوبی زیر سقف نقوشی از سرو، اژدها، گل و بوته بر روی چوب ترسیم شده است. نقوش به شیوه قاجاری است اما نشان از باورهایی کهن دارد.
بقعــه امامـزاده عبـداللـه ( ع )
این بقعـه کـه در ...
بقعــه امـامـزاده عـلی ( ع )
این مقبره در روستای درازکلا٬بخش بابل کنار شهرستان بابل قرار دارد.
امامزاده هفت تن
اين مقبره از بناهاي دوره قاجار درشهرستان بابل مي‌باشد. اين بناي تاريخي که از آثار ملي ايران مي‌باشد در بخش مرکزي شهرستان بابل قرار دارد.
بقعــه طاهـر مطهـر
این بنا مربوط به دوری قاجاریه میباشد که در بخش لاله آباد شهرستان بابل واقع شده است.
مقـبره شیـخ مـوسی و امامـزاده عبـداللـه ( ع )
اين دو زيارتگاه در روستاي ييلاقي شيخ موسي در حدود 80 كيلومتري جنوب شهر بابل در منتهي اليه بخش بند پي شرقي قرار دارند. مسير و جاده آن از داخل شهر بابل كنار مي شود كه به جاده حبيبي معروف است و پس از طي مسافت 30 كيلومتر به آبادي گلوگاه مركز بخش بندپي شرقي مي رسد و در ادامه جاده با عبور از پل ساجدرود به طرف دهستان فيروزجا ادامه مي يابد، و پس از عبور از روستاي فيروزجا در ارتفاعات البرز به شيخ موسي مي رسد. كتيبه ها و نقش و نگارهاي موجود روي در بها و ضريح هاي زيارتگاه در نوع خود بي نظير و ديدني است.
بقعـه سلـطان محمـّد طاهـر
این بقعـه کـه در روستـای سلـطان محمد طاهـر واقـع شده و مدفـن سلـطان محمد طاهـر از فـرزندان امـام مـوسی کاظـم ( ع ) است کـه از نظـر سبـک معـماری بـه بنـای امـامـزاده یحـیی در شهـر سـاری شبـاهت دارد .
مقـبره سیّـد زین العـابـدین
این آرامگاه از بناهای دوره ی قاجار در بخش مرکزی شهرستان بابل می باشد.
مقـبره شیـخ کــبیر
این آرامگاه که در بخش مرکزی شهرستان بابل قرار دارد از بناهای دوره قاجار در این شهرستان می باشد.این آرامگاه از آثار ملی ایران است.
مقـبره مـلا محمـّد شهـر آشـوب
این بنا که در دوره ی قاجار در شهرستان بابل ساخته شده است٬در روستای بنگرکلا در بخش گتاب شهرستان بابل قرار دارد.
مقـبره درویـش فخـرالـدین
در ابتداي ورود به شهر بابل از شهر آمل در كنار جاده جديد آمل به بابل واقع شده است اين بناي آجري با قاعده دايره اي ، گنبد هرمي شكل تزئينات كاشي اندك در هر ضلع بيروني در قرن نهم هجري قمري ساخته شده، و دو لنگه درب ورودي اين بنا و صندوق چوبين روي مركز اين بنا از آثار هنري ارزشمند وبسيار نفيس تاريخي به شمار مي رود.
مقـبره درویـش علمـبازی
این مقبره در بخش مرکزی شهرستان بابل و پشت آرامگاه معتمدی بابل قرار دارد.
آرامـگاه درویـش یـوسف
این آرامگاه در بخش بندپی غربی شهرستان بابل واقع شده است.
